Moc planet
Ich władcy, duchy, aniołowie, boskie imiona, korespondencje planetarne, kadzidła, liczby, pieczęcie, kwadraty...
Każda planeta jest nie tylko ciałem niebieskim, lecz także symbolem i duchową siłą, która od wieków inspirowała tradycje magiczne, kabalistyczne i astrologiczne. To właśnie w ich rytmach odnajdujemy porządek kosmosu i klucze do pracy nad sobą oraz rzeczywistością.
Na kolejnych stronach znajdziesz pełne zestawienia, które ukazują planety w wielu wymiarach: od starożytnych imion i mitologicznych obrazów, przez powiązania z sefirotami i boskimi imionami, aż po chóry anielskie, inteligencje i duchy planetarne. Każda planeta przedstawiona jest także poprzez korespondencje materialne – dzień tygodnia, metal, minerał, zapach – oraz poprzez mistyczne liczby, kolory i obrazy, które pozwalają uchwycić jej energię w praktyce rytualnej i medytacyjnej.
To zestawienie nie jest tylko katalogiem – to mapa praktyki magicznej i duchowej. Ułatwia szybkie odnalezienie potrzebnych danych do pracy talizmantycznej, tworzenia kadzideł, biżuterii magicznej, rytuałów, medytacji, a także do głębszej kontemplacji sensu planet w Drzewie Życia. Dzięki niemu każda planeta staje się bramą prowadzącą zarówno ku codziennej praktyce, jak i ku mistycznemu doświadczeniu jedności kosmosu.
Aktualny układ planet w zodiaku
Saturn
Cassiel / Qaphsiel – „Okrycie Boga”
Agiel – to imię oznacza „Powściągnięty przez Boga”, „Uciszenie Boga” albo „Ten, który daje spoczynek w Bogu”.
Arathron
Sobota
Ołów
Onyks (czasami obsydian)
Asafetyda, indygo, siarka
Saturn był w mitologii rzymskiej bogiem zasiewów, żniw i czasu, utożsamianym z greckim Kronosem. Symbolizował nieubłagany bieg czasu, granice i prawa Natury.
Saturn był w Rzymie patronem zasiewów, dojrzewania plonów i cyklu czasu. Jego święto – Saturnalia – odwracało porządek społeczny, przypominając o złotym wieku obfitości bez przymusu. W ikonografii trzyma sierp lub kosę, a w późniejszej interpretacji bywał splatany z Chronosem – uosobieniem czasu, który pożera własne dzieci.
W micie o Kronosie pojawia się motyw lęku przed utratą władzy i konieczności oddania miejsca następcom. To archetyp granicy, prawa i nieubłaganego dojrzewania – siły, która przycina, aby coś mogło przyjąć formę. W praktyce duchowej odpowiada za dojrzałość, odpowiedzialność i ochronę wyznaczoną pieczęcią.
Jowisz
Sachiel – „Jasność Boga”
(wariant tradycji obok Zadkiel צדקיאל)
Jophiel – to imię oznacza „Piękno Boga” albo „Bóg jest pięknem”.
Bethor
Czwartek
Cyna
Ametyst (czasami szafir, lapis lazuli)
Szafran
Jowisz był w mitologii rzymskiej królem bogów, władcą nieba i piorunów, utożsamianym z greckim Zeusem. Symbolizował władzę, prawo i boską sprawiedliwość.
Jowisz (Iuppiter) był królem bogów, panem nieba i piorunów, opiekunem prawa oraz porządku państwa rzymskiego. Czczony jako Iuppiter Optimus Maximus, symbolizował najwyższy autorytet i dobroczynną opiekę nad wspólnotą. Błyskawica w jego dłoni to znak sprawiedliwości i nagłego rozstrzygnięcia.
W micie greckim Zeus obala ojca Kronosa, przywracając ład i porządkując hierarchię świata. Archetypowo Jowisz to hojność, powiększenie, szczęśliwy los i szeroki horyzont. W praktyce duchowej uosabia prawo łaski, mądry autorytet i zaufanie do opatrzności.
Mars
Samael – „Trucizna Boga”
(w tradycji także obrońca)
Graphiel – to imię oznacza „Piszący Boga”, „Ten, który zapisuje dla Boga” albo „Bóg jest moim pisarzem”.
Phaleg
Wtorek
Żelazo
Rubin (czasami czerwone kamienie jak granat)
Pieprz, smocza krew
Mars był w mitologii rzymskiej bogiem wojny i opiekunem rolnictwa, utożsamianym z greckim Aresem. Symbolizował siłę, walkę i odwagę.
Mars w Rzymie nie był tylko bogiem wojny – był również opiekunem rolnictwa i ojcem założycieli Rzymu, Romulusa i Remusa. W odróżnieniu od gwałtownego Aresa, Mars przedstawia siłę zdyscyplinowaną i podporządkowaną dobru wspólnoty. Jego włócznia i tarcza są symbolami ochrony oraz inicjatywy.
Archetyp Marsa to odwaga, zdolność cięcia złudzeń i wchodzenia w konfrontację, gdy jest to konieczne. To także ogień oczyszczający, który usuwa przeszkody na drodze. W praktyce duchowej wspiera determinację, skuteczność i obronę granic.
Słońce
Michael – „Któż jak Bóg”
Nakhiel – to imię oznacza „Czystość Boga” albo „Nieskazitelny Bóg”.
Och
Niedziela
Złoto
Chryzolit (czasami topaz, diament)
Kadzidłowiec (olibanum), cynamon
Słońce czczono jako rzymskiego Sola i greckiego Heliosa; symbolizowało świat ło, życie i królewską chwałę.
Słońce czczono jako Sola – boskie światło, które daje życie i mierzy dzień. W tradycji greckiej Helios przemierza niebo rydwanem, a w Rzymie kult Sol Invictus podkreśla niezwyciężony blask. Korona promienista to znak królewskiej chwały i suwerenności.
Archetyp Słońca to centrum, spójność i tożsamość, która promieniuje na zewnątrz. To również objawienie – to, co staje się widzialne i znane. W praktyce duchowej pomaga w integracji, uzdrowieniu i nadawaniu sensu.
Wenus
Anael – „Radość Boga”
Hagiel – to imię oznacza „Rozważanie Boga”, „Medytacja Boga” albo „Ten, który wypowiada Boga”.
Hagith
Piątek
Miedź
Szmaragd, Turkus (czasami malachit)
Sandałowiec, mirt
Wenus była w mitologii rzymskiej boginią miłości, piękna i płodności, utożsamianą z grecką Afrodytą.
Wenus jest boginią miłości, urody i płodności, a także łagodnej siły, która jednoczy i przynosi pokój. W micie morskie narodziny na muszli ukazują związek z wodą, zmysłowością i harmonią form. Jej atrybutem bywa zwierciadło – symbol samoświadomości i wdzięku.
Archetyp Wenus to przyciąganie, zgoda i sztuka tworzenia piękna. To także zdolność harmonizowania przeciwieństw i szukania wspólnego rytmu. W praktyce duchowej sprzyja relacjom, sztuce, magnetyzmowi i pojednaniu.
Merkury
Raphael – „Bóg uzdrawia”
Tiriel – to imię oznacza najbliżej: „Boski przewodnik”, „Bóg jest moim przewodnikiem” lub bardziej literalnie „Panowanie Boga”.
Ophiel
Środa
Rtęć
Agat, opal
Mastyks, biały sandałowiec, kwiat gałki muszkatołowej, storax
Merkury był w mitologii rzymskiej bogiem posłańców, kupców i zręczności, utożsamianym z greckim Hermesem.
Merkury to posłaniec bogów, patron kupców, podróżnych i zręczności. W greckiej postaci Hermesa jest przewodnikiem dusz oraz mistrzem słowa, gestu i symbolu. Laska kaduceusza obrazuje łączenie przeciwieństw i mediację.
Archetyp Merkurego to ruch, dialog i przenikanie granic. To inteligencja odkrywcza, która szybciej łączy fakty niż je rozdziela. W praktyce duchowej wspiera zrozumienie, naukę, tłumaczenie i komunikację.
Księżyc
Gabriel – „Moc Boga”
Malcha betharshisim ha‑Sharthathan – to imię oznacza „Królowa z Domu Służebnych Szeptów/Czarów” albo swobodniej:
„Królowa Domu Duchów Posługujących”.
Phul
Poniedziałek
Srebro
Perła, kamień księżycowy
Aloes, kamfora
Księżyc czczono jako rzymską Lunę i grecką Selenę/Artemidę; symbolizuje rytm czasu, płodność i tajemnicę nocy.
Luna odmierza czas poprzez fazy i przypływy; w Grecji czczono ją jako Selenę, a w aspekcie łowieckim – jako Artemidę. To światło nocy, które nie oślepia, lecz odsłania subtelności i rytmy. Jej symbolem jest półksiężyc – znak wzrastania i przemiany.
Archetyp Księżyca to płodność, odbicie i pamięć ciała. To sfera snu, intuicji i obrazów, które łączą nasze światy wewnętrzne i zewnętrzne. W praktyce duchowej wspiera rytuały cykliczne, ochronę domową i pracę z emocjami.