Mieszanka kwiatów, olejków eterycznych, alkoholu i wody, skomercjalizowana w XIX wieku jako woda kolońska do kąpieli. Używana do czyszczenia domu i ołtarza, odsuwania zaklęć i duchów, karmienia gris-gris, mojos i lalek Hoodoo, a także do oczyszczania amuletów i talizmanów. Nie ma jednej standardowej receptury.

Termin (używany jako czasownik lub rzeczownik) w Hoodoo odnosi się do aktu przygotowania, aktywowania lub manipulowania magicznego przedmiotu lub sytuacji w celu osiągnięcia konkretnego, pożądanego rezultatu. Rezultat ten może być zarówno pozytywny (np. przyciąganie miłości, pieniędzy, zdrowia, uspokojenie kogoś, "naprawienie" relacji, przygotowanie świecy, aby wykonała zadanie, uleczenie szaleństwa), jak i negatywny (np. rzucenie klątwy, oddalenie kogoś, zaszkodzenie wrogowi, powodowanie szaleństwa). "Fix" jest synonimem terminu "tricking", który również odnosi się do rzucania zaklęć. Kontekst jest kluczowy do zrozumienia intencji aktu magicznego.

Kluczowa praktyka w Hoodoo, polegająca na manipulowaniu śladami stóp lub przedmiotami znalezionymi w nich, aby wpłynąć na osobę. "Sztuczka" (trick) jest często kładziona na ścieżce ofiary, co odzwierciedla dawne wierzenia.

Olejek przeznaczony do szybkiego przyciągania szczęścia, zwłaszcza w sprawach finansowych i grach hazardowych.

Zaklęcie idealne dla osób nerwowych, zagniewanych i marudnych (np. dzieci, współmałżonków, teściowych, przyjaciół, szefów). Do wykonania potrzeba paska białego papieru, ołówka, marakui, brązowego cukru i szklanki. Na papierze zapisuje się imię osoby, umieszcza w przekrojonej marakui, zasypuje cukrem, wypowiadając intencję.

Zaklęcie mające na celu jedynie przyciągnięcie seksualne, a nie miłość. Wymaga świecy figurowej w kształcie genitaliów, własnego płynu seksualnego, kawałka papieru i ołówka.

Zaklęcie do odsuwania rywala lub kochanka. Wymaga czerwonej kapusty, białego papieru, ołówka, fioletowej tkaniny i czarnej, szerokiej wstążki. Na papierze zapisuje się imiona rywala i partnera, krzyżując je. Zgnieciony papier umieszcza się w przekrojonej kapuście, zawija w fioletową tkaninę i wiąże wstążką, tworząc trzy węzły, z każdorazowym wypowiedzeniem intencji.

W kontekście Hoodoo, folklor jest postrzegany przez współczesnych badaczy jako nieustannie ewoluujący zbiór wierzeń, który nigdy nie jest przestarzały, ponieważ dostosowuje się do nowych warunków. Hoodoo, niegdyś postrzegane jako przestarzałe przesądy, jest obecnie coraz częściej uznawane za istotny i pozytywny element czarnej historii i kultury.

„Dom” dla ducha; obiekt, w którym, jak się wierzy, zamieszkuje duch, aby wspierać osobę w jej wierzeniach (np. święty, orisha, bóg) w celach obronnych. Przykładem jest Juju Doll (lalka z tkaniny z amuletami i petycjami) lub Spirit Doll. Koncepcja ta ma korzenie w kongojskich amuletach (Minkisi lub Nkisi), które zawierały składniki lecznicze/magiczne i duszę (mooyo), która zamieszkiwała obiekt. Praca z fetyczami wymaga odpowiedzialności i szacunku, ponieważ duchy nie są traktowane jak niewolnicy.