Bardziej nowoczesna, otwarta i receptywna forma Hoodoo, która pozwala na wpływy innych tradycji, takich jak pogaństwo i Santería, nie naruszając przy tym korzeni Hoodoo. Nowy Orlean jest centrum turystycznym, gdzie odniesienia do Voodoo i afroamerykańskiej magii są wszechobecne.

Hoodoo to afroamerykańska magia ludowa, która rozwinęła się na południu Stanów Zjednoczonych, szczególnie w Nowym Orleanie, w XVIII wieku. Jest to system magiczny, a nie religia, charakteryzujący się brakiem bóstw i obrzędów religijnych. Hoodoo opiera się na koncepcjach ziołowych „zabiegów” leczniczych oraz „pracy” (travay), takiej jak magia talizmaniczna i sympatyczna, mająca na celu osiągnięcie konkretnych rezultatów. Było narzędziem zrodzonym z ucisku, zdolnym do manipulowania sytuacjami, „sprawiania, że dokumenty zawodzą lub odnoszą sukces, pomagania niewinnym w odzyskaniu wolności i karania złych”. Wpływy na Hoodoo obejmują tradycje afrykańskie (szczególnie z Zatoki Beninu, np. Ewe i Mina), europejskie (np. średniowieczne grymuary) i rdzennej Ameryki. Termin ten jest współczesnym synonimem "Conjure". Pochodzenie słowa jest dyskusyjne; jedna z teorii wskazuje na słowa Ewe hu („duch”) i do („praca”) lub du („jedzenie”), co może oznaczać „pracę ducha” lub „jedzenie ducha”.

Rodzaj magicznych przedmiotów wspomnianych w kontekście Hoodoo, używanych w zaklęciach.

Proszek używany do wypędzania ludzi z danego miejsca, a nawet z miasta. Jest to jeden z "szkodliwych proszków" (harmful powders), którego nie zalicza się do sachetów. Może być używany w aktach tricking (rzucania zaklęć).

Rodzaj magicznej butelki, jedno z najstarszych i najpopularniejszych zaklęć słodzących w Hoodoo. Służy do "słodzenia" kogoś w stosunku do praktyka, wpływania na procesy sądowe, pojednywania par, przyjaciół, czy uspokajania trudnego szefa. Składa się ze szklanego słoika z metalową pokrywką, zawierającego miód (tradycyjnie), melasę, syrop lub cukier, a także curios, personal links i petycje.

Specyficzny korzeń używany w Hoodoo, szczególnie w Jack Balls (dla mężczyzn). Jest to potężny talizman dla siły, dobrobytu, mistrzostwa, szczęścia i ochrony.

Praktyk conjure, który wykonuje dobroczynną magię. Historycznie, lekarze Hoodoo praktykowali medycynę zielarską, co czyniło ich uzdrowicielami. Niektórzy współcześni wyznawcy rozróżniają „dobrych” uzdrowicieli od „złych” praktyków Hoodoo. Termin "treater" lub traiteur/traiteuse również oznacza uzdrowiciela, podkreślając ludowy medyczny charakter tych praktyków.

Język plemienia Ewe w Togo i Ghanie, wskazywany jako potencjalne źródło słowa "Hoodoo". Może również odnosić się do rytuału Mina, który dosłownie oznacza "jedzenie krwi", a symbolicznie odnosi się do duchowych sił wchłoniętych przez to działanie.

Historycznie udokumentowana forma Hoodoo w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, z wpływami afrykańskimi, rdzennymi amerykańskimi, średniowiecznymi grymuarami, wpływami judaistycznymi i silnymi podstawami protestanckiego chrześcijaństwa (użycie Biblii, Psalmów, modlitw, Boga i aniołów) oraz czczeniem przodków. Jest to forma bardziej zamknięta i zachowawcza.